Bilingualizm (iki dillilik)de Dil ve Konuşma

Dil edinimi sırasında iki dile aynı anda maruz kalan kişilerin o dillerin ikisini de anadilleri gibi öğrenmelerine bilingualizm denir. İki dili aynı anda edinme süreci her iki dilde de başlangıçta gecikmeye yol açabilir. İki dillilikte anne ve babanın farklı ana dilleri olduğu bir aile ortamı/çevreden bahsediyorsak eğer, çocuk çifte dil öğrenimi içerisindedir demektir. Bu durumda anne babanın çocukla iletişim kurarken sadece kendi ana dillerini kullanmaları önemlidir. Çocuk bu iki dili ‘one person one language’ (bir kişi bir dil) metodu ile öğrenirse iki dil arasında daha az karmaşa yaşayacak ve iki dilin dilbilgisini ve ses sistemini daha sağlıklı ve kolay öğrenecektir. Aksi takdirde çocuğun iki dili birbiriyle karıştırarak aynı cümlede kullanması (code-switching) muhtemeldir. Aile’nin anadilinin yaşadıkları ülkenin dilinden farklı olması ve çocuğun yaşanılan ülkenin dilini daha sonradan edinmesi doğumdan itibaren iki dilli yetiştirilmekten farklıdır. Çocuğu ikinci dil kazanımı genelde kreş veya anaokulunda başlamaktadır. Çocuğun iki dilde ki sözcük dağarcığı öğrenilen sözcüğün kullanıldığı sosyal alana göre değişiklik gösterebilmektedir. ‘Makas’, ‘sulu boya’ gibi anaokulunda sıklıkla kullandığı sözcükleri ülke dilinde daha erken edinirken ‘sarılmak’, ‘uyku’ gibi anne baba etkileşiminde duyduğu ve öğrendiği sözcükleri ana dilinde öncelikli olarak edinebilmektedir (Göze, Schultz-Ünsal 2013). Bu durumda da anne babanın bu iki dili (en iyi bildiklerini seçerek) paylaşmaları ve çocukla etkileşimde kullanmaları fayda sağlayabilir. İki ebeveyn de ülke diline çok iyi düzeyde hakim değilse çocuk anaokuluna başlayana kadar evde sadece ana dilin konuşulması tavsiye edilir.